Yasemin Arslan
İçindekiler
Giriş
İçlerinde ekolojist, matematikçi ve taksonomist olan üç kişilik araştırmacı arkadaş grubu, COVID döneminde bir merak peşinde bir yolculuğa başladılar. Bu merak içlerinde yaşadıkları evlerinin kaç tür bitki ve hayvana ev sahipliği yaptığından başka bir şey değildi. Araştırmaya başlamadan önce 200-300 civarında bulacaklarını tahmin ettikleri bu sayı hiç de öyle değildi.
Evleri, Avustralya’nın Queensland kentinde Brisbane’in bir banliyösü olan Annerley’deki 400 metrekarelik bir arazi üzerindeydi ve bu arazide sıra dışı hiçbir şey yoktu. Arazinin yarısında ev bulunuyordu.
Sıra dışı olan şey, keşfettikleri türlerin sayısıydı. Yapılan bu araştırma karantinanın ilk gününden başlayıp bir yıl boyunca sürdü ve 1.150 tür kataloglandı.
Tanıdık Yüzler ve Nadir Münzeviler
Türlerin çoğusu, Avustralya’nın doğu kıyısındaki herhangi bir banliyösünde olabilecek türlerdi. Bunlar; aynaklar, çalı hindileri, kookaburralar, keseli sıçanlar ve uçan tilkilerdi.
Kaydedilen 1.150 türden üçü o ana kadar Avustralya’nın önde gelen biyolojik çeşitlilik veritabanında hiçbir zaman belgelenmemişti. Bahsedilenler arasında, nadir bir sivrisinek, tatarcık sineği ve yerli salyangoz popülasyonlarının azalmasına sebep olabilecek istilacı yassı solucan yer alıyordu.
Bulunan bu nadir sivrisinek, bulunan 13 sivrisinek türünden yalnızca biriydi. Dolaplarda kiler güveleri ve tahıl kurtlarının yanı sıra bunları avlamayı seven örümceklerde bulunuyordu ki bunların sayısı da azımsanmayacak kadar çoktu. Bu örümceklerden 56 tür kaydedildi.
Ayrıca araştırmacıların bahçe bakımı eksikliği beraberinde verimli yabani otlar da getirmişti. Arazide belgelenen 103 yabani bitki türünden 100’ü yerli değildi.
Ancak yabani otların haricinde türlerin büyük çoğunluğu yerliydi. İki devasa zambak ağacı gölge, barınak, yiyecek ve çok sayıda arı, kelebek ve diğer türler için mıknatıs görevi görüyordu.
Arılar ve Kelebekler
Avluda oldukça fazla polen taşıyıcı vardı. Örneğin, ilk bakışta eşekarısı olduğu düşünülen uçan sinekler vardı. Bunlar bulunan 109’dan fazla sinek türünden 10 tanesiydi.
Geceleri pencere altındaki çitlere tüneyenler ise yerli mavi bantlı arılar ve tüylü oyuncak arılardan başkası değildi. Bunlar ise gözlenen 70’ten fazla arı ve yaban arısı türünden yalnızca ikisiydi.
Ayrıca hiç beklenmeyen bir şekilde 436 kelebek ve güve türü sayıldı. Bunlardan birkaçı insan eli kadar büyük olsa da çoğu zar zor fark edilecek kadar küçüktü. Bazılarının rengi parlak, bazıları ise davranışları incelenene kadar sıkıcı görünenlerdendi (vampir güvesi Calyptra minuticornis gibi).
Parlyrgis concolor adındaki güve tırtıl iken örümcek ağlarında yaşar ve örümceğin yiyecek atıkları ile hayatta kalırken, yetişkin halleri ise örümcek ağlarında yarasa gibi asılı olduğu görülebilir.
Yaban Arıları ve Böcekler
“Lycaenid” türündeki on adet “mavi” kelebek türü kaydedildi. Bu kelebek türlerinin birçoğu yavrularını avcılardan korumak için karıncaları kullanır. Karıncalar, bazı yaban arısı türlerinin onlara yumurta bırakmasını engeller.
Kent evlerinin açıkça karmaşık ekosistemler olduğunu öne süren bu çalışmada yalnızca Böceklerin gezegendeki en çeşitli takım olduğuna inanıldığı için 100’ün altında böcek türü bulunması araştırmacıları şaşırttı.
Hayatla Dolu Bir Kentsel Ortam
Genel olarak araştırmacıların beklentisinin çok üstünde kalan tür sayısı buldular ve kentsel ortamların bile yaban hayatı ile dolu olabileceğini gösterdiler.
Bunun en büyük sebebi ise bitki örtüsü olduğu tartışılmaz bir gerçek. Muhteşem bir şekilde bakılan çimler, yoğun bir şekilde ilaçlanan ve düzenlenen çiçek bahçelerinin monotonluğu, güzel görünmekle birlikte çocukların oynaması için uygun olabilir, ancak kentsel yaban yaşamı için habitat açısından eksiklikler içerir.
Kaynak: https://phys.org/news/2023-12-thought-theyd-species-animals-house.html
Görsel Kaynak: https://phys.org/news/2023-12-thought-theyd-species-animals-house.html
Editör: Doğa DEMİRBAŞ