Rasmussen Ensefaliti

Tanım

Rasmussen Ensefaliti (RE), progresif bilişsel ve nörolojik gerilemenin yanında serebral kortekste inflamasyon ile karakterize nadir, kronik nörolojik bir bozukluktur. Rasmussen Ensefaliti ilk olarak 1950’lerin sonunda bir nöroşirürjiyen olan Theodor Rasmussen ve arkadaşları tarafından tanımlanmıştır [1]. 1950’lere kadar olan süreçte bu hastalığın tanımı ve anlaşılması tam olarak mümkün olmamıştır. Bunda, eldeki klinik verilerin yetersiz olması ve hastalık hakkındaki bilgilerin az olması etkili olmuştur. Bu hastalık üzerinde hedeflenen terapötik yaklaşımlar ise etkilerini tam olarak ortaya koyamamıştır. Bu bakımdan, hastalığın tedavisi üzerinde daha fazla çalışma gerekmektedir.

Sıklık

Rasmussen Ensefaliti hastalığının görülme sıklığına bakıldığında oldukça nadir görülmekle beraber özellikle çocuklarda ve genç yetişkinlerde yaygın olarak görülmektedir. Alman araştırmacıların araştırmalarına göre 10 milyonda 2 ila 4 vaka görüldüğü bildirilmektedir [2]. Bununla birlikte, Birleşik Krallık araştırmacılarının raporuna göre ise yılda 16 yaş ve altında hastalığın görülme sıklığı 10 milyonda 1 ila 7 vaka olarak rapor edilmiştir [3]. Sonuç itibariyle hastalığın prevalansı 100.000’de 18 olarak söylenmektedir. Çalışmalarda hastalığa etki edebilecek unsurlar olan cinsiyet, coğrafya ve etnik köken hesaba katılmamıştır.

Klinik Yönü

Rasmussen Ensefaliti hastalığının klinik yönü incelendiğinde, hastalık çocukluktan yetişkinliğe kadar olan bir skalada görülmektedir [4-6]. Bazı hastalarda hafif hemiparezi ile birlikte düzensiz nöbetlerin görüldüğü de rapor edilmiştir. Bu görülen semptomların hastalığın akut aşamasından önce birkaç yıl devam edebileceği düşünülmektedir. Klinik vakalar, hastalığın akut aşamasında sadece bir serebral hemisferi kapsayacak şekilde nöbetlerin geliştiğini göstermektedir [7]. Ayrıca RE’ye sahip hastaların %50’sine yakınında epilepsia partialis continua (EPC) görülmektedir [8-10]. Bununla birlikte tek bir hemisferde oluşan nöbetlerin inflamasyonu tetiklediği de görülmüştür [11]. Tedavisi geciken çocuklarda hemiparezi, hemianopsi, bilişsel gerilemeyle karakterize epileptik nöbetler ve hemisferde dil bölgesinin etkilenmesiyle de disfazi görülmektedir [12]. Hastalığın başka bir evresi olan rezidüal evrede ise şiddetli motor ve bilişsel problemlerin görülmesinin yanı sıra nüksedici ve tedaviye zor yanıt veren epileptik nöbetler de görülmektedir.

Rasmussen Ensefaliti hastalığının genel olarak çocuklukta ve yetişkinlik öncesinde başladığı bilinmektedir. Vakaların %10’unda hastalığın ergenlikte ve yetişkinlikte başladığı rapor edilmiştir [12]. Hastalık genel olarak unilateral görünme eğiliminde olmasının yanında 200 ila 300 vakada hastalığın histopatolojisinin bilateral olduğu yönünde raporlar da mevcuttur [13,14].

Hastalığın Patobiyolojisi

Rasmussen Ensefalitinin histopatolojik göstergeleri genel olarak kortikal inflamasyonla birlikte nöronal kayıp ve glioz ile karakterizedir [1]. Kortikal inflamasyon birçok bölgede görülmesinin yanı sıra ilerleyici özelliğe sahiptir. Nöronofaji, nöron ölümü ve mikrogliyal nodüller ise hastalığın en yaygın görülen patolojik özellikleridir. Hastalığın başlangıç evresinde görülen semptomlar ile son evrede görülen semptomlar arasında değişimler izlenmiştir. Son evrede görülen semptomlar arasında kortikal kavitasyon (boşluk), astrogliyoz ve nöronal hücre kaybı vardır [7]. Hastalığın patobiyolojisi, hastalığın immün temelli bir hastalık olduğunu göstermesinin yanında birincil immün yanıtla birlikte aynı zamanda T lenfosit aracılı adaptif immün yanıtın da geliştiğini göstermektedir. Birincil immün yanıtın gelişmesi ise astrogliyalar ve mikrogliyalar etkisiyle kolaylaşmaktadır [15].

Nedenler

Rasmussen Ensefaliti üzerinde yapılan çalışmalarda altta yatan immün sürece dair oldukça önemli bulgular elde edilmiş olsa da hastalığın birincil nedeni tam olarak bilinmemektedir [7]. Mevcut kanıtlar, beyin hücrelerine verilen hasardan otoimmün süreçlerin sorumlu olduğunu göstermektedir [16]. Herhangi bir belirli çevre veya popülasyonla bağlantısı kurulamamıştır.

Kalıtım Modeli

Rasmussen Ensefalitinin kalıtım modeli tam olarak bilinmemektedir. Rasmussen ensefaliti temelde sporadik bir hastalıktır.

Hastalığın Diğer İsimleri

• Kronik ensefalit ve epilepsi
• Kronik lokalize (fokal) ensefalit
• Epilepsi, hemipleji ve zihinsel engellilik
• Rasmussen sendromu (RE)

Kaynaklar:

1. Rasmussen T, Olszewski J, Lloyd-Smith D. Focal seizures due to chronic localized encephalitis. Neurology 1958; 8: 435–45.
2. Bien CG, Tiemeier H, Sassen R, et al. Rasmussen encephalitis: Incidence and course under randomized therapy with tacrolimus or intravenous immunoglobulins. Epilepsia 2013; 54: 543–50.
3. Lamb K, Scott WJ, Mensah A, et al. Prevalence and clinical outcome of Rasmussen encephalitis in children from the United Kingdom. Dev Med Child Neurol 2013; 55 (suppl 1): 14.
4. Bien CG, Widman G, Urbach H, et al. The natural history of Rasmussen’s encephalitis. Brain 2002; 125: 1751–59.
5. Oguni H, Andermann F, Rasmussen TB. The natural history of the syndrome of chronic encephalitis and epilepsy: a study of the MNI series of forty-eight cases. In: Andermann F, ed. Chronic encephalitis and epilepsy–Rasmussen’s syndrome. Boston: Butterworth-Heinemann, 1991. 7–35.
6. Granata T, Gobbi G, Spreafi co R, et al. Rasmussen’s encephalitis: early characteristics allow diagnosis. Neurology 2003; 60: 422–25.
7. Varadkar S, Bien CG, Kruse CA, Jensen FE, Bauer J, Pardo CA, Vincent A, Mathern GW, Cross JH. Rasmussen’s encephalitis: clinical features, pathobiology, and treatment advances. Lancet Neurol. 2014 Feb;13(2):195-205. DOI: 10.1016/S1474-4422(13)70260-6. PMID: 24457189; PMCID: PMC4005780.
8. Thomas JE, Reagan TJ, Klass DW. Epilepsia partialis continua. A review of 32 cases. Arch Neurol 1977; 34: 266–75.
9. Obeso JA, Rothwell JC, Marsden CD. The spectrum of cortical myoclonus. From focal reflex jerks to spontaneous motor epilepsy.Brain 1985; 108: 193–24.
10. Longaretti F, Dunkley C, Varadkar S, et al. Evolution of the EEG in children with Rasmussen’s syndrome. Epilepsia 2012;53: 1539–45.
11. Oguni H, Andermann F, Rasmussen TB. The natural history of the syndrome of chronic encephalitis and epilepsy: a study of the MNI series of forty-eight cases. In: Andermann F, ed. Chronic encephalitis and epilepsy–Rasmussen’s syndrome. Boston: Butterworth-Heinemann, 1991. 7–35.
12. Bien CG, Gleissner U, Sassen R, et al. An open study of tacrolimus therapy in Rasmussen encephalitis. Neurology 2004; 62: 2106–09.
13. Chinchilla D, Dulac O, Robain O, et al. Reappraisal of Rasmussen’s syndrome with special emphasis on treatment with high doses of steroids. J Neurol Neurosurg Psychiatry 1994; 57: 1325–33.
14. Tobias SM, Robitaille Y, Hickey WF, et al. Bilateral Rasmussen encephalitis: postmortem documentation in a five-year-old. Epilepsia 2003; 44: 127–30.
15. Pardo CA, Vining EP, Guo L, et al. The pathology of Rasmussen syndrome: stages of cortical involvement and neuropathological studies in 45 hemispherectomies. Epilepsia 2004; 45: 516–26.
16. Rasmussen encephalitis | Genetic and Rare Diseases Information Center (GARD) – an NCATS Program. (2012). Retrieved 15 February 2021, from https://rarediseases.info.nih.gov/diseases/7527/rasmussen-encephalitis
17. https://rarediseases.info.nih.gov/diseases/7527/rasmussen-encephalitis 

Görsel Kaynak: https://theconversation.com/people-like-us-how-our-brains-view-others-33974

Editör: Berfin Sucu