Fatma Akkaya
İçindekiler
Tanım
Çene orta hattından üç diş uzakta yer alan bir azı dişi olan mandibular dişin anormal gelişimi ve formasyonu, özellikle küçük cins köpeklerde görülen bir ağız sağlığı sorunudur. Mandibular diş, kalsifiye bir taç oluşturan en büyük ve kalıcı dişlerden biridir.
Herhangi bir cins veya belirli bir cins tercihi yoktur fakat küçük cins köpekler ağızlarında azı dişlerinin büyümesi için yetersiz alana sahip olduklarından risk altındadır. Bu nedenle, küçük cins köpeklere büyürlerken mandibular birinci azı dişlerinin tam bir kontrolü istenmektedir.
Belirtiler ve Çeşitler
Bozukluk, genellikle mandibular dişin boynunda, diş etinin geri çekilmesiyle kendini gösterecektir. Hatta kökün yakınında yoğun kemik kaybı görülebilir ve hatta dişin içindeki pulpa tabakasının ortaya çıkması muhtemeldir. Röntgen yardımıyla, kökler ve taç arasındaki kesiklik ve/veya diş odasındaki ve kanalındaki pulpa taşlarının varlığı görülebilir.
Nedenler
Bu gelişimsel problemin en muhtemel nedenlerinden biri küçük köpeklerin ağızlarında uygun kök-taç gelişimini engelleyen mekanik zorluk (kısıtlı alan) dur.
İnvajinasyon, bazen dişin boynunda meydana gelen, diş minesinin içe doğru kıvrılması şeklinde oluşur. Genellikle o bölgede bir miktar diş eti çekilmesi görülür.
Teşhis
Veterineriniz, semptomların geçmişini de hesaba katarak köpeğinizin geniş çaplı bir fiziksel muayenesini yapacaktır. Dens-in-dente (diş minesinin diş papillasına doğru derinleşmesiyle ortaya çıkan bir anomali), genellikle taç kısmında başlar ve diş dokularının kalsifikasyonu gerçekleşmeden önce köke kadar uzanır. Süt dişini çekilmesiyle oluşan travmatik hasar, muhtemelen diş bütünlüğünün kaybıyla ilişkili olabilir.
Eğer veterineriniz, dişin ağızda kalamayacak kadar hasarlı olduğuna karar verirse, dişi çekmeden önce kalan mandibular kemiği değerlendirmesi önemli olacaktır. Köklerdeki değişiklikleri değerlendirmek için kapsamlı bir röntgen çektirmek teşhisin değerlendirilmesi için önemlidir.
Tedavi
Dilasere mandibular birinci molar dişin tedavisi, ameliyat öncesi uygun antimikrobiyal ve ağrı tedavisi ile başlayacaktır. Çoğu vakada, geniş bir kanal, periapikal (kökün apeksi) ve kemik kaybı ile gösterilen, dişte hayati olmayan bir pulpa bulguları olacaktır. Dişin çekilmesi genelde garanti edilir. Ama bu agresif bir süreç olmamalıdır. Osteoliz (kemiğin erimesi), alt çenenin bozulmasına neden olabileceğinden dikkatli olunmalıdır. Veterineriniz, çekim işleminden sonra kemik geliştirici bir materyal kullanmayı düşünebilir.
Nadir olmasına rağmen, minimal patolojik değişikliklerin meydana geldiği durumlarda dişi korumak amacıyla endodontik tedaviler kullanılabilir. Diş odasındaki taşların kanala erişimi zorlaştırma ihtimali de vardır.
Yaşam ve Yönetim
Veterineriniz, köpeğinizin beslenmesini kolaylaştırmak ve ağrısını hafifletmek için ağrı kesici reçete edebilir. İlk bakımdan sonra veterineriniz, herhangi bir enfeksiyon olmadığından ve iyileşmenin programa uygun olduğundan emin olmak için köpeğinizin dişlerini en az bir kez muayene etmek isteyecektir. Prognoz (hastalığın sonucunu tahmin etmek) dişin korunması için korunur. Bununla birlikte, eğer bir diş çekimi yapılırsa, hasta köpeğin uzun vadede sağlığı iyi olacaktır.
Kaynak: https://www.petmd.com/dog/conditions/mouth/c_dg_mandibular_molar_dilacerated
Görsel Kaynak: https://todaysveterinarypractice.com/dentistry/tooth-extraction-complications-in-dogs-and-cats/
Editör: Züleyha Demirci