Mikroplastikler için Mikroplar

Giriş

Mikrobiyoloji Topluluğu’nun yıllık konferansında, Hong Kong Politeknik Üniversitesi’nde araştırmacı olan Yang Liu, mikroplastiklerin hapsedilmesi ve toplanması için geliştirilen yeni bir teknik ile ilgili konuşmasını gerçekleştirdi.

Yöntem, mikroplastik parçacıklarını hapsetmek için mikroorganizmalar tarafından oluşturulan ve biyofilm adı verilen bir yapıyı kullanıyor. Biyofilm, kullanımdan sonra işlenip parçalanarak mikroplastik parçacıklarını geri dönüşüm için serbest bırakıyor.

**Şekil 1:** Mikroplastikler İçin Mikroplar – Biyofilm

Liu ve ekip arkadaşları, bir biyoreaktörde mikroplastikleri yakalamak için Pseudomonas aeruginosa bakterisini kullandı. Bu bakteri türü her ortamda bulunuyor ve daha önce çevredeki mikroplastikleri biriktirdiği gösterilmişti.

P.aeruginosa biyofilmleri, mikroplastiklerin bir araya gelerek çökelmesine yol açıyor. Liu’ya göre bu, mikroplastikleri biyoreaktörlerde toplamayı daha kolay hale getiriyor. Mikroplastikler biyofilm tarafından yakalanıp dibe çöktüğünde, araştırmacılar biyofilmin mikroplastikleri serbest bırakmasını sağlayan bir biyofilm yıkım geni kullandılar. Liu bunun mikroplastiklerin geri dönüşüm için toplanması için, diğer yöntemler ile zor ve pahalı yöntemlerle yok edilen, biyofilm matrisinden kolaylıkla serbest bırakılmalarını sağladığını açıkladı.

Araştırma

Liu’ya göre, mikroplastikler son derece sorunlu ve gıda zincirleri ve insan sağlığı için büyük bir risk oluşturuyor: “Ekosistemlerde uzun süre tutuldukları yerde kolayca biyolojik olarak parçalanmıyorlar. Bu, mikroplastiklerin organizmalar tarafından alınmasına yol açıyor. Mikroplastiklerin besin zincirine aktarılması ve tutulması.Geniş yüzey alanları ve adsorpsiyon kapasiteleri nedeniyle mikroplastikler, pestisitler, ağır metaller ve ilaç kalıntıları gibi toksik kirleticileri yüksek konsantrasyonlarda adsorbe edebilir.Bu, organizmalar için biyolojik ve kimyasal toksisiteye yol açar. bu tür mikroplastiklerin uzun süreli istenmeyen tüketiminden sonra ekosistemlerde ve insanlarda. Ayrıca, mikroplastiklerin atık su tesislerinde çıkarılması da zordur, bu da çevreye istenmeyen salınmalarına neden olur.”

Araştırmanın sonraki adımları, konsept kanıtını laboratuvardan çevresel bir ortama taşımaktır: “Daha sonra, doğal pro-biyofilm oluşturan bakteri izolatlarını kanalizasyondan veya sucul ortamlardan, yüksek görüntü sergiledikleri su ortamlarından izole etmeyi ve tanımlamayı planlıyoruz. mikroplastikler üzerinde kolonize olma ve biyofilm oluşturma yetenekleri.”

Sonuç

Liu ve meslektaşları, tekniğin sonunda okyanuslara kaçan mikroplastikleri durdurmak için atık su arıtma tesislerinde kullanılacağını umuyor. Ayrıca, “bu, mikroplastiklerin güvenli ve çevre dostu bir şekilde giderilebileceği atık su arıtma tesislerinde gelecekteki uygulamalar için bir temel sağlar” diyerek, pro-biyofilm oluşturan bakteri izolatlarının biyofilm dağılımını teşvik etmek için doğal bileşikler bulmak zorundalar.

Mikroplastiklerin çok büyük bir sorun olduğunu ve onları çevremizden güvenli bir şekilde uzaklaştırmak için daha fazla tekniğe ihtiyaç olduğunu söyleyen Liu, bunun önemini belirterek, “Bu mikroplastikleri yakalayan, toplayan ve hatta geri dönüştüren etkili çözümler geliştirmek zorunludur. doğal ortamlarımızın plastifikasyonu.”

Biyofilmler, bakteri toplulukları bir araya gelip yapışkan ekzopolimerik maddelerden bir kalkan veya biyofilm oluşturduğunda ortaya çıkar. Biyofilmler, bakterileri çevresel değişiklikler ve antibiyotikler gibi dış etkenlere karşı korudukları için sorunlu olabilir.

Mikroplastikler, çapı 5 mm’den küçük plastik parçacıklardır. Daha büyük plastik parçaların parçalanması, sentetik giysilerin yıkanması, araba lastiklerinin parçalanması ve doğrudan endüstriden gelen plastik atıklar dahil olmak üzere bir dizi kaynaktan çevreye girebilirler. Yakma veya çöp sahasında depolama gibi mevcut mikroplastik imha yöntemleri sınırlıdır ve kendi dezavantajları vardır.

Kaynak: https://phys.org/news/2021-04-microbes-microplastics-environment.html

Görsel Kaynaklar:

Editör: Meryem Melisa KAR