Tanım
Lamarckian kalıtım, edinilmiş karakterlerin kalıtımı fikriyle eşanlamlıdır.
Bir organizma geliştikçe, kendine özgü kaza, hastalık ve kas egzersizleri geçmişi nedeniyle birçok bireysel karakter kazanır. Jean-Baptiste Lamarck, bir türün bireysel olarak elde edilen bu modifikasyonların bireyin yavruları tarafından kalıtsal olarak alınması ve zaman içinde daha fazla modifikasyonun eklenmesi durumunda dönüştürülebileceği fikrine adını verdi.
Örneğin, zürafanın boynuyla ilgili ünlü tartışmasında, atalarının zürafalarının ağaçların tepesindeki yapraklara ulaşmak için gerildiğini savundu. Bu çaba, boyunlarının biraz daha uzamasına neden oldu ve daha uzun boyunları, ebeveynlerinden daha uzun boyunlara sahip olma eğilimi ile hayata başlayan yavruları tarafından miras alındı. Birçok nesil boyun germe işleminden sonra, sonuç şimdi görebildiğimiz şeydi. Lamarck, süreci zürafanın ‘çabalaması’ tarafından yönlendirilen olarak tanımladı. Teorisi genellikle evrimin organizmanın iradesiyle gerçekleştiğini öne sürerek karikatürize edildi. Bununla birlikte, teori sadece bireysel gelişimde bir miktar esneklik ve kazanılmış karakterlerin kalıtımını gerektirir.
Edinilmiş karakterlerin kalıtımı fikrini Lamarck’a yüklemek aslında tarihsel olarak yanıltıcıdır: Bu, Platon’a kadar uzanan eski bir fikirdir.
Lamarckian kalıtım, adaptasyonu açıklayabilir mi?
Kaynak: https://www.blackwellpublishing.com/ridley/a-z/Lamarckian_inheritance.asp
Görsel Kaynak: https://www.thoughtco.com/fun-facts-about-giraffes-4069410
Editör: Meryem GÖKOĞLU