in

Özelleşmiş Şeker Molekülleriyle Hücrelerin Etkileşimi Çözüldü

Şekerler, Daha Güçlü Aşılar Geliştirmek İçin Potansiyel Bir Aday Mı?

İçindekiler

Giriş

Şeker, lektinler olarak adlandırılan Şeker Bağlayıcı Proteinler sayesinde hücre yüzeyi ile etkileşime girmektedirler. Bu etkileşim, birçok hücrenin biyolojik sürecinde mihenk taşı niteliğinde rol oynamaktadır. En önemli işlevlerinden biri de bir dış tehdite karşı bağışıklık tehditinin modülasyonunu sağlamaktır.

Yakın zamanda Nature Chemical Biology Makalesi’nde yayınlanmış bir çalışma için, ICMS araştırmacılarıyla Leiden Üniversitesi’nden gelen araştırmacılar bir araya gelerek özelleşmiş şeker moleküllerinin hücrelerle etkileşiminin çözülmesi için Süper Çözünürlüklü Mikroskop kullandılar.

Biyomedikal Mühendisliği’nden Nanoilaç Grubu için Nanoskopi alanında çalışmalar yapan Phd. Adayı Roger Riera, hücre yüzey reseptörleri ve onların moleküllerle etkileşimini araştırmak için yeni mikroskobik tekniklerini kullandı. Şeker-Lektin etkileşimlerin görüntülenmesi fikri, Leiden Üniversitesi’nden araştırmacılarla uzun süredir devam eden işbirliğiyle başladı. Riera bu işbirliğiyle ilgili,  “İki alanı bir araya getirmeye çalışıyoruz: İşbirliğimizle şeker sondaları geliştirip, mikroskop hakkında daha çok bilgi sahibi olabiliyoruz” dedi.

Tek Seferde Bir Şeker Görüntüleme

Doçent ve Nanotıp Grubu’nun Nanoskopi Lideri Lorenzo Albertazzi, “Bizim konseptimiz, mikroskobi probları olarak hücrelerle etkileşime giren aynı şekerleri kullanmaktı” olarak açıklıyor ve ardından “Yapı taşlarını değiştirmemize gerek yoktu” diyerek ekliyor.

Şekerlerle hücrelerin etkileşimi çok zayıftır bu da Geleneksel Floresans Tekniklerle çalışmayı zorlaştırmaktadır. Riera bu konu hakkında,  “Mikroskobi yöntemimiz için aslında zayıf etkileşimlere ihtiyacımız var” diyor ve ekliyor, “Bu mükemmel bir eşleşme. Görüntüleme tersine çevrilebilir etkileşimlere dayanmaktadır: Floresansla etiketlenmiş şeker probları, çok kısa bir sürede hücrelerdeki lektinlerle bağlanıp çözülmekte. Bu süreç bir çok defa tekrarlanarak özelleşmiş şeker-lektin etkileşiminin saptanmasını sağlamaktadır”. Bu çalışmayla, değişik özellikler de ortaya çıkmış oldu.

Farklı şeker yapılarının şimdi farklı bağlanma kinetikleri  olduğunu görebiliyoruz, bu da bizi onların yapı-aktivite ilişkisini anlamaya daha da yaklaştırıyor.

Riera

Şekerin SOS Kodu

Bazı durumlarda, şekerler tehlike sinyali vererek bir bağışıklık aktivasyonunu tetikleyebilmektedir. Bu sinyalizasyon bir patojenin membranından gelen şekerleri vücudun tanımasıyla gerçekleşmektedir. Riera, bunun bağışıklık hücrelerinin şeker kalıplarını tanıyarak kendi doğal şekerlerimiz ve bir patojenden gelenler arasındaki farkı anlayabildiğini bu sayede fark edildiğini ve kalıplarının şeker düzenine bağlı olduğunu düşünüyor.

Şekerler, Daha Güçlü Aşılar Geliştirmek İçin Potansiyel Bir Aday Mı?

Albertazzi bu konu için, “Bunun bir tehlike sinyali olduğunu düşünmesi için, bağışıklık sistemini şekerleri kullanarak kandırabiliriz ve bu da aynı aşılarda olduğu gibi bağışıklık tepkisini uyarır.” açıklamasında bulunuyor. Ancak bunun tam olarak doğru yapılması için dikkate alınması gereken bir nokta olduğunu ve daha çok çalışma yapılması gerektiğini söylüyor.

Yanlış şekeri kullanırsanız, bağışıklık tepkisi çok farklı olacaktır.Yöntemlerimiz, bağışıklık hücrelerinin nasıl bazı belli şekerleri diğerlerinden daha iyi tanıdığının anlaşılması için kullanılmaktadır.

Albertazzi

Kaynak: https://phys.org/news/2021-11-unraveling-interactions-individual-sugar-molecules.html

Görsel Kaynak: https://phys.org/news/2021-11-unraveling-interactions-individual-sugar-molecules.html

Editör: Elif Berfin KORGAN

Ne düşünüyorsunuz?

2 Points
+ Oy - Oy

Bir yanıt yazın

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir