Feingold Sendromu

Tanım

Feingold sendromu, vücudun çoğu bölümünü etkileyen, genetik nedenleriyle birbirinden ayırt edilebilen iki tipe sahip bir hastalıktır. Her iki tip de hasta bireyler arasından değişen benzer özelliklere sahiptir.

Feingold sendromu tip 1 veya tip 2 olan kişilerin el ve ayak parmaklarında karakteristik anormallikler bulunur. Sendromu taşıyan kişilerin neredeyse hepsinin, ikinci ve beşinci parmaklarının kısalmasına işaret eden ve brachymesophalangy adı verilen bir el anormalisi vardır. Beşinci parmakların içe doğru bükülmesi (klinodaktili), gelişmemiş başparmaklar (başparmak hipoplazisi), ikinci ve üçüncü veya dördüncü ve beşinci ayak parmaklarının birleşmesi (sindaktili) gibi anormallikler de hastalığı taşıyan bireylerde oldukça yaygındır.

Her iki tip feingold sendromunun ek ortak özellikleri arasında; olağandışı küçüklükte kafa (mikrosefali), göz kapaklarını dar açıklığı (kısa palpebral fissürler), küçük bir çene (mikrognati) ve hafiften orta şiddete öğrenme zorlukları bulunur. Etkilenen  bireylerde, daha az sıklıkla da olsa boy kısalığı, işitme kaybı ve böbrek veya kalp anormallikleri görülebilir.

Feingold sendromu tip1 olan kişiler sindirim sistemlerinin gastrointestinal atrezi adlı bölümünde bir tıkanıklık ile doğarlar. Çoğu vakada, tıkanıklık yemek borusunda (özofagus atrezisi) ya da ince bağırsağın bir kısmında (duodenal atrezi) oluşur. Tip 2 olan kişilerde bu duruma rastlanmaz.

Sıklık

Feingold sendromu yaygınlığı kesin olarak bilinmemekle birlikte nadir bir durum olarak görünmektedir. Tip 1, tip 2’den daha sık görülür.

Nedenler

Feingold sendromu tip 1, MYCN genindeki mutasyonlardan kaynaklanır ve kromozom 13’deki mutasyonlar tip 2’ye sebep olan MIR17HG genini içeren kromozom bölgesini siler. Her iki gen de özellikle doğum öncesi büyüme ve gelişmede rol alır.

MYCN geni diğer genlerin anlatımını düzenleyen bir proteinin üretilmesi emrini verir. Protein DNA’nın belirli bölgelerine bağlanır ve transkripsiyonu kontrol eder. Çalışmalar, bu proteinin uzuvların, böbreklerin, kalbin, akciğerlerin, sinir sisteminin ve sindirim sisteminin normal gelişimi için gerekli olduğunu ortaya koymaktadır.

MIR17HG geni miR-17~92 küme olarak bilenen mikroRNA’lara bir set üretilmesi emrini verir. miRNA’lar, DNA2nın kimyasal kuzeni olan kısa RNA parçalarıdır. Bu moleküller, protein üretimini engelleyerek gen anlatımını kontrol eder. miR-17~92 kümesindeki miRNA’lar vücuttaki doku ve organların çoğunun gelişiminde rol alır.

Feingold sendromuna sebep olan MYCN ya da MIR17HG genini etkileyen mutasyonlar, her hücredeki genin bir kopyasının sırayla herhangi bir miRNA veya fonksiyonel protein üretmesini engeller. Sonuç itibarıyla, gelişme esnasında belirli genlerin aktivitesini kontrol etmek için protein veya miRNA’ların sadece yarısı vardır. Az miktarda MYCN proteini ya da miR-17~92 küme miRNA’larının Feingold sendromunun özelliklerine nasıl sebep olduğu belirsizdir.

Kalıtım Modeli

Bu durum otozomal baskın bir modelde kalıtsaldır. Her hücrede değiştirilmiş genin bir kopyasının olması bozukluğa sebep olmak için yeterlidir.

Bu Hastalığın Diğer İsimleri

• Brunner-Winter sendromu
• Okülo-digito-özofagoduodental (ODED) sendromu
• Mikrosefali-mezobrakifalangy-trakeoözofageal fistül (MMT) sendromu
• Mikrosefali-okülo-digito-özofageal-duodenal (MODED) sendromu

Kaynak: https://medlineplus.gov/genetics/condition/feingold-syndrome

Görsel Kaynak: https://musculoskeletalkey.com/wp-content/uploads/2016/07/C71-FF2-3.gif

Editör: Meryem Melisa KAR