in ,

Antilop Nedir?

Antilop Hakkında Bilgiler…

İçindekiler

Tanım

Zarif, sınırlayıcı sıçrayışıyla antilop, en korkunç yırtıcılardan kurtulmak için inanılmaz hızına ve çevikliğine güvenerek Afrika ve Asya’nın ormanlarında ve ovalarında dolaşan bir hayvandır. Çok yaygın ve yaygın olmasına rağmen, aşırı avlanma ve kaçak avlanma nedeniyle hala çok büyük tehlikelerle karşı karşıyadır.

Görsel 1
Görsel 1
Görsel 2
Görsel 2

Antiloplar Hakkında İnanılmaz Gerçekler!

  • Antilop, insan tıbbında ve kültüründe önemli bir rol oynamış bir hayvandır. Bazı Afrika geleneklerinde genellikle rüzgarla ilişkilendirilir.
  • Antilopun boynuzları keratinden oluşur. Bu, tırnaklarda, saçta, pençelerde ve toynaklarda bulunanla aynı maddedir. Ancak antilopların sıklıkla kıyaslandığı geyiğin aksine, antiloplar her yıl tüylerini dökmek yerine ömürleri boyunca aynı boynuzları kullanırlar.
  • Antilop boynuzlarının yapısı ve şekli çok çeşitlidir. Bazı boynuzlar spiraller oluşturur, diğerleri kavislidir ve diğerlerinin de sırtları vardır. Uzmanlar, antilop türlerini genellikle sadece boynuzlarının görünümüne göre ayırt edebilirler.

Bilimsel İsim

Antilop, bilimsel olmaktan çok resmi olmayan bir sınıflandırmadır. Tüm bu hayvanları içeren tek bir bilimsel isim yoktur. Bunun yerine antilop adı, benzer bir görünüme ve fizyolojiye sahip olan Bovidae ailesindeki geyik benzeri hayvanları tanımlar.

Genel olarak antilop genel terimine giren birkaç farklı alt familya olduğu kabul edilir, ancak bu hala bilimsel bir tartışma konusudur. Kesin bilimsel kriterlerin olmaması nedeniyle, birçok farklı uç durum vardır. Örneğin, pronghorn veya Amerikan antilopu aslında gerçek bir antilop değildir. Zürafa, pronghorn ile antiloplardan daha yakından ilişkilidir.

Antiloplar inanılmaz derecede yaygın hayvanlardır. Koyun, keçi ve evcil sığırları da içeren Bovidae ailesinin 140 kadar bilinen türünden yaklaşık 91’ini oluştururlar. Daha uzaktan, zürafalar ve domuzlarla Artiodactyla düzenine aittirler. Bu düzenin en belirgin özelliği toynak sayısının çift olmasıdır. Antilop adı bize Ortaçağ Latincesi aracılığıyla orijinal Yunancadan geldi, ancak kelimenin gerçek anlamı şu anda bilinmiyor.

Görünüş ve Davranış

Muazzam çeşitliliği nedeniyle, antilopun tek bir özelliğinden veya görünümünden bahsetmek zordur. Çoğu, sivri uçlu veya tirbuşon boynuzlu geyik benzeri bir görünüme sahip olma eğilimindedir, ancak grubun en büyük üyeleri neredeyse bir geyik ve sığır arasındaki bir haçı andırır.

Genel olarak habitata göre değişen iki tür antilop vardır. Duikers ve sazlıklar gibi küçük ve orta boy hayvanlar, ormanlarda ve sulak alanlarda gizli örtü için daha uygundur. Kısa bacakları, yuvarlak sırtları ve geniş arka uçları sayesinde yırtıcılardan kaçmak için hızlı, düzensiz hareketler yapabilirler. Bu hayvanlar, ekstra bir savunma katmanı sağlamak için kamufle edilmiş renklere veya işaretlere sahiptir. Yaprakları kendi başlarına yemeye meyillidirler, ancak daha sonra üreme mevsimi boyunca eşleriyle tek eşli olarak çiftleşirler.

Daha büyük antiloplar ise çöller, açık ovalar ve savanlar için inşa edilmiştir. Çimlerde otlarlar ve yırtıcılardan korunmalarına yardımcı olmak için saf hıza güvenirler. Baskın bir erkeğin birden fazla dişiyle çiftleşeceği büyük sürüler halinde toplanma eğilimindedirler. Sürünün büyüklüğü biraz değişebilir. Bazı sürüler en fazla 10 veya 20 bireyden oluşurken, diğer antilopların binlerce sürüsü vardır ve bu da açık ovalarda oldukça güzel bir manzara oluşturabilir. Bu sürüler, yeni gıda rezervuarları ve otlaklar bulmak için yılın belirli dönemlerinde büyük göçler gerçekleştirebilir.

Antiloplar, yalnızca 4 pound ağırlığındaki küçük kraliyet antilopu ile 1,800 pound veya yaklaşık bir sığır kadar ağırlığa sahip gerçekten devasa eland arasında önemli ölçüde farklılık gösterir. Topi belki de en uzun olanıdır ve yaklaşık 9 metreye ulaşır. Erkekler dişilerden daha büyük gövdelere ve boynuzlara sahip olma eğilimindedir, ancak birkaç türde dişilerin boynuzları tamamen olmayabilir veya erkeklerden daha küçük boynuzları olacaktır.

Diğer birçok büyükbaş hayvan gibi, antilopun tüm vücudu bitki tüketimi ve sindirimi için oldukça iyi adapte edilmiştir. Bitki maddesinin sert selülozunu fermente etmek ve parçalamak için özel bakterilerle dolu çok odalı bir mideye sahiptir. Antilop ayrıca yiyecekleri geviş getirir ve sindirime yardımcı olmak için iyi gelişmiş azı dişleriyle tekrar çiğner.

Bir diğer önemli özelliği de ceylanın görme keskinliğidir. Kafalarının yan tarafında bulunan yatay gözbebekleri, görüş alanlarının çevresinden gelen yırtıcıları görmelerini sağlar. Akut koku alma duyusu da iletişime yardımcı olur. Yüz, diz ve toynak çevresindeki koku bezlerinden salgılanan özel sıvılar, bölgeleri işaretlemelerini ve diğer üyelerle iletişim kurmalarını sağlar. Antiloplarda ayrıca bir dizi ıslık, havlama, meleme, homurtu ve böğürme bulunur. Bu seslendirmeler, alarm çağrıları, uyarılar veya selamlama aracı olarak hizmet eder.

Habitat

Afrika kıtasında yaklaşık 71 antilop türü yaşamaktadır. Kalan antilopların çoğu, Orta Doğu, Orta Asya ve Rus bozkırları dahil olmak üzere Asya’da bulunur. Bu hayvanlar, orada soyu tükenmeden önce bir zamanlar Avrupa ve Amerika’da yaygındı. Avustralya’da bilinen hiçbir antilop evrimleşmemiştir.

Daha önce de belirtildiği gibi, antiloplar yalnızca ormanlarda veya açık ovalarda yaşama eğilimindedir ve ikisi arasında nadiren karışır. Yerleşim, vücut büyüklüğünden diyete ve sosyal organizasyona kadar her türün hayatta kalma stratejilerini belirler.

Diyet ve Beslenme

Antiloplar neredeyse sadece bitki örtüsü ile beslenir. Tek istisna, otçul diyetlerini memelilerden, böceklerden ve kuşlardan az miktarda etle tamamlayan duikerdir (ormanlarda bulunan küçük veya orta boy bir antilop).

Genel olarak iki tür yiyecek arama stratejisi vardır: tarayıcılar ve grazerler. Tarayıcılar yere yakın yapraklar, tohumlar, meyveler, çiçekler ve ağaç kabuğu ile beslenme eğilimindedir. Otlakçılar ot ve benzeri bitki örtüsünü tüketme eğilimindedir. Gerenuk ve dibatagların, uzun ağaçlardaki yapraklara ulaşmak için arka ayakları üzerinde durmak gibi benzersiz bir stratejisi vardır. Bitki maddesini kullanılabilir bir forma dönüştürmek çok uzun zaman alır, ancak yeşillik ve otlaklar aynı anda çok sayıda antilopu besleyebildiğinden bu strateji oldukça faydalıdır.

Bu hayvanlar zamanlarının çoğunu yiyecek aramak ve beslemek için harcarlar. Yeterli kaynakları bulmak için, bazı antiloplar işi akıllıca diğer hayvanlara devretti. Birincil yiyecek arama alanları bulmak için kuş sürülerini, maymun birliklerini veya göç eden zebraları aktif olarak takip edecekler.

Yırtıcılar ve Tehditler

Antiloplar, Afrika’daki en yaygın av hayvanlarından bazılarıdır. Çitalar, aslanlar, sırtlanlar, misk kedileri, pitonlar ve büyük kuşlar için cazip bir yemek yaparlar. Antilopun inanılmaz hızı nedeniyle, birçok yırtıcı onlara gizlice yaklaşmayı ve başıboş kalanları avlamayı tercih eder. Onları yakalayabilecek kadar hızlı birkaç hayvandan biri olan çita, saf hızına güvenir. Bu kovalamacalar genellikle doğa belgesellerinde muhteşem görüntüler sağlar.

Bu hayvanların tehlikeli bir yırtıcıyla başa çıkmak için bir takım stratejileri vardır ve bunların en önemlisi hızları ve çeviklikleridir. Hayvan takipçisinden tamamen kaçamazsa, suda veya yeşilliklerde saklanmaya çalışabilir. Bazı türler fark edilmemek için yerinde donar. Her şey başarısız olursa, antilop yerinde durabilir ve keskin boynuzlarıyla kendini savunabilir.

Antiloplar insanlar tarafından hem boynuzları hem de etleri için avlanır. Bazı kültürlerin antilop avcılığına karşı yerel tabuları vardır. Bununla birlikte, hayvan yine de yanlışlıkla tuzaklara düşebilir. Habitat kaybı, birçok antilop türü için bir başka önemli tehdittir.

Üreme ve Yaşam Döngüsü

Antiloplar o kadar çok farklı kur yapma ve çiftleşme ritüeli izlerler ki, hepsini ayrıntılı olarak tartışmak zordur. Yetiştirme stratejileri, bir sürü içinde tam tekeşlilik ve baskın bir üreme çifti arasında değişebilir. Diğer türlerde erkekler dişilerle çiftleşme hakkı için her mevsim birbirleriyle rekabet eder.

Dişi hamile kaldığında, gebelik dört ila dokuz ay arasında herhangi bir yerde sürer. Anne bir seferde yalnızca tek bir buzağı üretirken, ikizler nispeten nadirdir. Buzağı doğumda oldukça savunmasız olduğundan, yavruları korumak için genellikle iki farklı stratejisi vardır. Çoğu antilop buzağıyı gizli bir yerde saklamayı tercih ederken, anne sürüye tekrar katılır veya kendi başına avlanır.

İkinci stratejide buzağının neredeyse doğduğu andan itibaren sürüyle birlikte hemen yola çıkması beklenir. Buna karşılık, sürü genç buzağı için ek koruma sağlar.

Olgunluk yaşı türler arasında büyük farklılıklar gösterir. Bu hayvan türlerinin bazıları altı ay gibi kısa bir sürede olgunlaşır. Bazılarının tamamen gelişmesi sekiz yıl kadar sürer. Dişiler genellikle ortalama olarak erkeklerden daha hızlı olgunlaşır. Ömrü de türlere göre 3 yıl ile 28 yıl arasında değişebilmektedir.

Popülasyon

IUCN Kırmızı Listesine göre, antilop türlerinin yaklaşık dörtte biri şu anda yok olma tehdidi altındadır ve birçoğu 19. ve 20. yüzyıllarda nesli tükenmiştir. Ancak sağlık durumu iyi olan bu gruplar arasında bile birçoğunun düşüşte olduğu ve gelecekte avlanma ve azalan habitatlar nedeniyle baskıyla karşı karşıya kalabileceği görülüyor. Kesin nüfus sayıları bilinmemektedir.

Kaynak: https://a-z-animals.com/animals/antelope/

Görsel Kaynak: https://pixabay.com/tr/photos/antilop-hayvan-do%C4%9Fa-yaban-hayat%C4%B1-2317573/

Editör: Meryem GÖKOĞLU

Ne düşünüyorsunuz?

9 Points
+ Oy - Oy

Bir yanıt yazın

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir